KA RING CHE ASIN -B®® Becky Rafa Renthlei

KA RING CHE ASIN

Ziaktu: Becky Rafa Renthlei

-B®®

Shadow of the life

Ka mut hmunah ngun takin ka inngaihtuah a, ka taksa na ut ut leh kham ut ut te chuan tawrhchhelna aiin mittui a ko chhuak mah âwm e. Ka pum nâ leh luak chhuakin min ṭham et et reng avangin, ka nu min biakna pawh ka chhâwn ṭha peih lo a ni ber; a hmêl ka hmuh hian ka haw ngawih ngawih.

Nimin piah maia ka nuna thil thleng kha ka rin phâk bâk a ni a, ka pahrawn Zorama min sawisakna hi hetia tawrh ngawt ngawt ka tum îkhaw lo. Ka nu lah chuan min chhan nân ‘Ṭîk’ pawh a ti ngam dêr si lo va; a fanu neih chhun thlavâng pawh zuk hauh ngam lo a!

Kei hi Rosangzuali ka ni a, ‘Zualte’ tia koh ka hlawh ber. Kum sawmhnih leh paruk ka pum âwrh chauhva ka pa hian kum li kalta khân min boralsan tawh a, ka nu nen chhungkaw kima kan chenna hmunah kan awm ve rak rak a, tuna ka pahrawn lo ni ta Zorama hian, ka pa boral hnu lawkah ka nu a rawn luhkhung ta a ni.

Amah hi ‘ka pa’ tiin ka ko ve mai a, a chhan chu vawi tam ka nuin ko tura min hrilh vâng a ni. 

A ni lah tak a, keima pâ dik tak Lalduhzuala kha ka ngaiin, ni tin ka thinlung hian pâ koh tur a zawng ṭhin. Nimahsela, he khawvelah ka hmu leh ngai dawn tawh lo tih ka hriatna hian Zorama, ka pahrawn hi min ngainattîrin ka pâ âiawh zo lo mah se, ka thinlung hian a pawm ve thlap. Hmeichhe rilru kâwi leh hawi zîm ka nih loh avangin mi min sawina tur leh an hmuhmawha min dem lêtna tur anga awm ka tum lem lo. 

B.A. ka zawh hnuah hna mumal thawh tur ka hmuh mai loh avangin Private School-ah ka inhlawh ve ṭàng ṭâng a, ka pa pension hi ka nu in a la reng tho nain ka mimal thilah ka hmansak ngai lo, an nupa hian an hmang a ni deuh ber. Pa Zorama erawh Mistiri a ni a, zu in zeuh zeuh a chîng bawk; Ka hlawh erawh ka mamawh lei nân min pumbilh tîr teh tlat nia!

Ngaihzawng nghet ka nei ve a; Rammuana, kan vênga mi a ni. ‘Tlangval hmelṭha’ tia sawi hluak tur ni lo mah se, lehkha thiam thei leh hawiher zau tak a ni. Amahin a zir bawk nen kum thum tâl tap kan inzui ve tawh a, inhau leh inhnial châng nei ve ṭhin mah ila, thinrima inṭhen phah hialna tur ang chuan kan la awm bîk miah lo.

Mahse, mihring hi a lo danglam theihin, kan inhre chiang viau emaw tih pawh hian a lo ni lo nasâ! Nizan hmasa mai khan a lo lêng a, ka nuna thleng tura ka beisei ngai loh leh ka rin phâk bâk a lo thleng ta tlat mai le.

“Zualte, ka rawn lêng dawn,” a whatsapp message ka hmuh chuan ka nui sak a, zan tin lo kal a duh rualin ka nu leh pa mitmei a vêng ve deuh nen, kâr khatah vawi thum vel bâk a lo kal ngam meuh lo. A chhan pawh ka pahrawn hian chuti teh chiamin a ûksâk lo a, a châng phei chuan ngeiawm deuh deuha ṭawng fuk a chîng ṭhin.

Hemi zân pawh hian a lêng rei lutuk lo va, zu rim a nam deuh avangin a inthlahrung tih a sawi nghe nghe. Veranda thleng ka va thlah ta kha a ni a, ani leh ’ni lo anga zû a in ve ngawt hi mak ka ti deuh! Mahse, hun dangah zu rim namin a lo kal ngai lova ka hau duh lêm lo. Zû a in ngai pawh ka hre chuang miah lo a, a vawi khatna a ni mai awm mang e!

Ka mu tui lâi eng emawin min tiharh zawk a, ka ṭhu chhuak hlawl!

Ka nu ṭê ri a ni.

“Zoram, tho teh, kan veranda-a saw tu emaw a awm a nia!” a tih chuan rang lutukin ka tho chhuak nghâl a, ka thâ a khûr der der. Tûn ang zan rei tawhah tu nge ni ang? 

Ka pa (Zorama) chu phun bul bul chungin a tho chhuak a, ka nu nen a hnungah ṭi dêkin kan zui ve bawk a. Mahse, pâwnah tu mah an awm awzâwng lo! 

“Lianpui, i hmu sual a ni lo maw?” Ka pain ka nu a zawh chuan, “Ka hmu chiang lutuk! T-shirt vâr leh Jeans a inbel,” a ti ve tlat si. Chutah, ka pa a ngawi ta vung vung a, ka lam rawn hawi chung hian, “Zuali, i bialpa Rammuana a ni mai lo maw?” a ti ta a.

“Maw?” A ngaihna hre lo zet hian ka lo ti hû a. Rammuana chu ni thei hian ka ring lo. “Pa, ani te chu a hawna a rei tawh a lawm, amah ni se min lo ko em em ang, a nih loh pawhin message tal min lo thawn ka ring!”

“Ṭan duh lo mai rawh, a lo lên lai khân i nu sawi ang thawmhnaw kha a inbel tih ka hre ve tlat, min bum tum suh,” thinrim mitmeng dur khupa min melh chuan ka sa ve phat.

“Rammuana lo ni ta pawh ni se ka hriatpui miau si lo va,” tiin ka room lam ka pansan ta a. Dik tak chuan kei pawhin ka ringhlel ru ve tho; mahse, eng mah ka hriatpui tlat lo va, engtin nge ka tih bik chuan ang a!

“Lianpui, i fanu hi zilh ṭha ang che, zanlaiah mipa nen inhmuh an tum tih a hriat reng alawm, amah aiin i va hmu hmasa a, a tlânchhe hman tihna a ni mai, hmeichhe nasa tawh lailêng hi chu an heti tlat zel.” Ka pa ṭawngkam ngeiawm lutuk chu pai dam a har viau nain ka ngawihsan ta rih a. 

Pahrawn fel tak a ni ngai lo rêng a ni. Heti khawpa ka ṭawng tlêm leh ka tual lîm lo chung pawh hian eng emaw hlekah a ṭeu hlur zel a, ka nu lah hian a hauvin a khak ngam dêr si lo, ka la rethei dâwn chauh a nih hmel.

Ka ngaih a ṭhat theih ngang loh avangin Rammuana ka call ta a, vawi hnih a ring zawh dâwnah min rawn chhâng hrâm.

“Zualte..”

“Nichinah kan in kawtah i lo kal em?”

“A teuh lo lutuk, ka muhil daih alawm.” 

“Nangmah ang deuh ka nu in a hmu a, ka pa hian min ringhlel alawm maw le, naktukah a lo zawh che chuan ṭha takin lo chhâng rawh aw, chuti lo chu ka chungah a ṭuan leh vak mai ang,” tiin ka hrilh tlang vek a, ani nen hi chuan engkim kan sawi dun ṭhin a; ka pahrawn nena kan boruak pawh a hre ve vek bawk.

“Lungngai rêng rêng suh, ka lo sawi dawn nia, a hrim hrimin in in kawtah eng nge zanlaiah ka tih ang a?” a rawn ti hû a.

“Chu rêng, min puh chhiat hi a tum reng mai,” ka ti sap a.

Kan inbiak zawh hnuah ka mu ve leh ta a. Ka pain min boralsan hma lutuk leh ka nu nêp lutuk hi chung lam ka dem lek lek ṭhin; mahse, ka vûi ngam dêr si lo. Ka nî, ka pa farnu te lah Kâwlkulhah daih an awm si a, ka tân belh ngaihna awm nghâl lo chuan.

Darkâr ruk a ral meu chuan..

“Rosangzual, tenawmnu!” Ka pahrawn aw-ka vin zet ka hriat rualin ka pindan kawngkhar a rawn ri nghâl dawt dawt a, ka phu nasa teh e, Mit nuai nawk nawk chungin ka tho chhuak a, zing lam dar sarih a pêl chiah.

Ka room kawngkhar ka hawn ruala ka nu leh pa lungawi lo hmêl ka hmachhawn erawh chu ka bangbo viau. Eng vang nge tih hre mah suh ila, ka chhungril a khur ru dar dar a, hlauhawm a hnai tih ka hre ve kar.

“Tenawmnu, nizana kan Veranda-a mipa awm kha i zêp vêl a, i bialpa Rammuana a lo ni reng si, dâwt dâwt  sawiin inphatmar tum mah la kan ṭhenawmpa Lallura’n a lo hmu vek,” tih pahin ka bânah a pawt dâwrh a, ka lo inring bîk lo nen ka petek nawk nawk nia.

“Ka pa, ka hre lo tak tak...” 

“Ṭha âwm tak hian i awm a, zanlaiah inhmuh rûk in tum tih hriat reng reng, tenawm lutuk. Lianpui, i fanu hian dâwt min hrilh nge hrilh lo kan la hre thuai ang, zahawm tak anga lan te hi a tum ve khanglâng a,” a ti leh tûn tûn a, \awng ngaihna rêng rêng ka hre tawh lo.

Khawiah nge min kalpui dâwn tih ka zawh hma hmain pâwnah min kâi chhuak a, mak takin kawng lakah eng thil mah a sawi chhuak lo teh tlat! Chak zetin min pên pui pâwk pâwk a; ka nu-in kan hnungah min zui det det a, a lo khap ve ka rin tehrêng nen a teuh lo nasâ, mi mitmei vêng ru dâkin ka bialpa Rammuana te in kan thleng ta hlawl a, mi hmuh laia inhnial chiam ka duh loh avângin ngawih ka chuh hrâm hrâm a ni ber e.

An pa ber pu Rinliana chuan min lo chiau-au a.

“Eng nge ni teh mial, zing zingah,” tiin ṭhutna tur min kawh hmuh vat a, chungkuaa kan va lang hlawl chu mak a tih hmel viau!

“Ê, eng dang ni lo ve, Rammuana biak lawk kan duh deuh alawm maw le,” dam thluama ka pa ṭawng chu ka ngei ru tak zet.

“A ni maw,” tih pahin a fapa ko tur chuan a tho chhuak a, “Pa, haw mai ang, a zahthlak em mai,” tiin ka phun sap a, min melh rum ûl chung hian, “Thu dik ka hriat hma chuan kan haw lovang, mualpho hmasak a ngai a nih pawhin kan mualpho ngam mai tur a ni.” A ti hluk a.

Rammuana leh a pa an rawn chhuah phei chuan ka lo en reng a, a hmêla zamna rawn lang chhuak pawh ka hmuh hmaih bik lo. Ka pahrawn hi a hlau ru deuh tih pawh ka hre vek a; engtin tak inchhuahchhal ang maw! 

“Muana, nizan zanlaiah khân kan inah engti turin nge i lo kal?" chang khelkhawla ka pa-in a zawh chuan Rammuana a meng phâwk chiang kher mai.

“Min hre sual a ni ang, ka lo kal miah lo!” Mak ti âwm takin min rawn en a.

“Zuali hi kan fanu neih chhun a ni tih i hria a, tunlai angah phei chuan ho tê-ah mualpho theih a ni, kan veranda-a i lo awm ngawtna chhan ka hriat chhuah hma chuan ka haw dawn miah lo.” luhlul zetin a ti leh hmuk a.

“Min hmu sual a nih dâwn chu, nizanah ka lo lêng ngei mai; mahse, rei pawh awm lovin ka haw ta kha a ni a, rawn lêt lehna chhan tur eng mah ka nei lo,” tia Rammuana a ṭan tâk si-ah chuan ka pahrawn ngaih dan a pêl ta.

“Dâwt sawia min bum tum rêng rêng suh u, i lo kal ngei tih kan ṭhenawmpa pawhin a hmu che a, a sawi bawk. Patlingin ṭha tê tê-in kan zâwt che a, dâwt min hrilh te in tum chu le, Zuali nen inrûk intum deuh em ni? Nge, zanah kan hriat lohvin in lo inhmu ru ṭhin zâwk?” A aw râwl a ring ṭha bawk a, Rammuana hmêl a tîm dai mai.

“Thu dik min hrilh lo a nih chuan a pawi khawp ang, Rosangzual, nang pawh hre rawh, in inngaihzawn chungchâng kan hre vek, nu leh pa timualpho zawnga awm in tum a nih chuan in inhmuh tawh lohna turin ruahmanna ka siam ang; ka fanu, ka hrin ang chiahin ka en che a, i mualphona chu kan mualphona a ni, i nu pawh rilru hah takin i siam a, hetiang mai maia in khawsa dâwn a nih chuan hre rawh u, Muana, nang pawh kan inah i lo lên a rem tawh lo vang, in duh a nih chuan inneih \hat pangngaiin in innei thei reng.” Zak miah lova mi in chhungkhura ka pahrawn a ṭawng tûn tûn chuan ka lo zak ngawih ngawih thung.

“Ka tihpalh a ni, Pa Zoram.” Rammuana’n a tih chuan ka hawi chhuak vat a.

“Nizana lo kal a, kan kawngkhar bula ding kha nang mah ngei i ni tiraw? Engti turin nge i lo kal?” Ka pa bawkin a zâwt nawn leh ngat a.

“Englo, Zualtei hian min ko a...” Rammuana thil sawi avang chuan mak tiin ka meng deuh kâwk! Awihawm loh lutuk! Kei hian ka ko a maw!?

“Muana...” a bâk eng mah ka sawi zawm thei lo.

“Zualte, min ko tih sawi ka hreh viau nain i nu leh pa an zahawm êm mai.” a la ti tak deuh deuh a.

“Ka rin ang chiah a ni, zanlaiah eng emaw vâng lo chuan Rammuana a lo kal lo vang tih ka ring thiam vek, Lianpui, i haw teh ang u, kan fanu thiam lohvah mi chhungkua kan tihbuai nek hi,” a tho chhuak nghal vut a, Rammuana te pafa hnenah ngaihdam dîlin rum lutuk tak mai hian min rawn en a, a mitmenga kut min thlâk châkna lo lang chhuak chu ka hmuh hmaih lo hrim hrim.

Ka ngaihzâwng, kum kha leh chen ka lo zui ve, min hmangaihtu nia ka lo hriat ve ṭhinin mahni sahimna tur atâna dâwt ngialngana min puh hi mak ka ti mai ni lovin ka awih thei lo hial zâwk.

Ngaih dan ni lo zet hian Rammuana ka melh a, hnuai lam a bih daih. Ani ang mipa ka lo kawp hi ka mâwlzia ka hre chhuak a, amah ka lo hre chiang miah lo tih ka hriat belh phah bawk. Chumi hnu chuan an in chhuahsanin ngawi reng hian ka pên chhat chhat a, ka nu leh pa ka hmâah an kal a; an ngaih dan ni lo lutuk thinrim hmai sâ ka tawn hun tur ka ngaihtuah ngam lo.

“Mihur em ni i nih?” Ka pahrawnin ka chhîp samah ṭhâmin min kêk bu dâwrh a, “I bialpa hnaisai lo zet ina kan kal hma khan thu dik min hrilh ta mai che,” tih pahin ka biangah min bêng leh ṭhuai a, ka mittui a hnâm sawk. Ka nu ka va melh a, min chhan chu sawi loh ten hmel zet hian min lo melh a, mak ka ti! 

Tûn angah te chuan a fanu hi min rin zawh ka ring asin!

Kan in, ka pa te nena hlim taka kan lo chên ho tawhna hmun ngeiah ka pahrawn Zorama’n chin tâwk awm lova kut min thlâk meuh chuan dam thlâkhlelhna chhe tê mah ka nei lo va, min sawisa hlum law law mah se pawi tihna ka nei hek lo. Mahse, ka chhungrila luhlulna leh huatna ka pâi erawh chuti maiin a dam dâwn lova eng tik ni-ah emaw chuan ‘phubâ ka la la ve ngei ang’ tiin rilru ka siam sauh sauh thung.

“Pa-a, duhtawk la, \henawmte an zahawm êm mai, Rosangzuali kha buaipui tlâk pawh a nih loh kha.” Ka nu’n a rawn ti ve bawk a. Chhuatah ka ṭhu sawp nuai a, ka taksa na ut ut leh ka bân kâwi ngâwk te ai chuan, Rammuana’n dâwta min puhna kha nâ ka ti fê zawk; a nu leh pa awm laia hmai fai a duh vâng tih ka hre ve vek bawk a, mipa tenawm tak a ni.

Chumi hnu chuan chaw ei an siam a, kei erawh chu ka room-ah ka bâi lût salh salh a, School kal thei pawh ka ni lo. Zorama hian kut min thlâk a châk et et \hin tih ka hria, tunah remchâng a hmu ta a, min dîm lovin min sawisa nasa rêng bawk a; ka pa ka ngai ngawih ngawih, he in chhungkhur chhuahsan tur hian rilru thar ka put kher a ngai lo va, keimaha inenkawl tura puitling ka ni tawh bawk. 

Tin, Rammuana hmuh phâkah awm ka tum eih lo, amah ka hmu leh a nih chuan ka thinrim insûm zo lo hian thil pawi ka khawih ang tih ka hlau a ni.

Ka bân vei lam ruh a tliak tih hrilh hranpa ka ngai lo a, ka mittui luang zawih zawih chu ka duh lo kher mai. Mittui hi chak lohna lantirtu chi khat a ni a, ka pa boral lai khân namên lovin ka lo ṭap tawh; chumi hnu chuan rilru nat châng tam mah se, ka mittui erawh a far khât khawp mai, khur dar dar chungin ka châwnpuar duk rûih chu ka chûl a, ka bân ruh tliak hi siam a nih vat loh chuan a ṭha dawn miah lo. Damdawi ina min hruaia min buaipui tur chuang an awm loh avangin keimaha ka kal a ngai dawn tihna a ni a; ka hmakhua ka sut kuak chak leh ka nihlawh hma tihna a ni mai.

‘Tun bâk ka ṭap tawh lovang,’ tia rilru siam chungin a tâwp nân lukhama hmai hup chung hian ka ṭap chhuak hawk hawk a, aw râwl chhuah meuhva ṭap ka ni bawk a, ka thâwm a zâwi teh chiam lo. 

Lalduhzuala fanu neih chhun Rosangzuali hian ka pa hming chhâlin thu ka tiam ngei tur a ni, ka tihsual ni hauh lova kut ka tawrhna te, ka mualphona leh zahna min thlensaktu pathum te hi ngaihdam ka tum miah lo. Eng tik ni-ah emaw chuan thudik an hre chhuak em em ang tih ka ring nghet tlat.

Vawi khat tê mah kut thlâk ngaiin ka la awm lo a, ka pa kha Middle School zirtirtu a ni a, ka nu erawhin eng mah a thawk lo, an fa neihchhun ka nih avângin keh thei dawma an dawm ka ni ve a, ka pa boral hnu lawka ka nu in pasal a nei leh ringawt te hi chhût tham a ni. 

Ṭhenawm khawveng sawi sep sep kan kâi rêng bawk a, ka nî phei chuan, ‘’Zualte, i nu leh Zorama hi an lo inngaizawng sa a ni lo maw?” a ti hial a nih kha! Mahse, ka hriat loh thuin ka chhâng mai ṭhin.

Ni e, ka pa lungphu châwla a thi thut te, a thlân lung kan phun hma hmaa pahrawn ka hrawn te hi ruahman sa a ni lovang tih tu nge sawi thei? Ka kâ ka ân loh avang leh ngawih ka chuh tlatna chhan te hi tuma’n an hre tawp nâng. 

Ka thawhna School-ah pawh ka ṭhian ṭhate’n min sawipui an tum fo ṭhin; mahse, chhungkaw mualphona a nih avângin eng ṭawngkam mah ka chhâk chhuak ngai lo kha a ni a; tunah chuan mi mit kan chungah a fu ṭhup tawh ang tih ka ring thiam a, fimkhur a ngai lehzual.

Ka mittui hru hulin ka kut na lo lam chuan hmai ka phih bawrh bawrh a, ka thawmhnaw ka thlâk fel vek hnuah inentîr turin Damdawi ina kal ka tum ta a. Ka pahrawn âng thawm erawh chu ka haider hmiah thung.

“Rosangzuali hi zawng in duat sual chiang khawp a, mipa a mamawh ngawih ngawih chuan pasal nei se a \ha ang, Lianpui, mîin an zawh che pawhin zêppui hlek suh ang che. Rammuana tak pawh kha a khawngaihthlâk a nia, kan mihur khâwi vângin a nu leh pa lakah a mualpho pherh êrh zu nia!” Zing zû a in nge, a ṭawngkam tuihnai lo zet chu chhân hrep ka châk kher mai.

“Khawiah mah chhuak suh,” tiin kawngkhar bula ka ding chu min rawn man beh a tum a, “Ka nunah inrawlh tum lo mai rawh, i fanu ka ni lo a nia, ka pa chu Lalduhzuala a ni.” Dam thlap leh ngêng ngalha ka \awng chuan rum lutukin min melh a, “I zak lo hle mai,” tih paha a bân rawn vai chu ka lo bum zauh a, zu rim a nam huam lehnghal.

Ka nu lam hawiin, “He in hi i ta bîk a ni lo a nia,” ti ve ngatin ka chhuahsan ta a. Scooty khalh thei ka nih tâk si loh-ah chuan Taxi chân mai ka rilrûk ta a.

Lungleiah kum sawm leh pali kan awmna a ni a, ka pa hna avângin thingtlâng hmun hrang hrangah kan awm lâwr fo va; mahse, tûna kan in hi ka pi leh pu, ka pa nu leh pa ta a ni a, ka pa te hi unau pahnih chauh an ni bawk nen ka pa hmingin a awm ta kha a ni a, Zorama lo lan hma zawng kha chuan buaina kan nei ngai lo. Tunah erawh chuan hremhmun tênau a ni ringawt tawh.

Kan in chhuahsanin ke-in ka kal hnak hnak a, ka thawhna Principal pawh ka dam \hat loh thu leh inentîr ka tum thu phone hmangin ka hrilh tawh a, chawlh ka lâk ngai lêm loh avangin min lo hrethiam phian.

Taxi hman mai tur a awm loh avangin Bus stand-ah ka \hu ta rih a, ka lû a na tluk tluk bawk nen ka bân lah chuti bawk, Rammuana phei chu ka ngaihtuah kâi duh lo hrim hrim. 

“Lo chuang ve ta che, khawilamah nge i kal dâwn?” Bike dum ka zâwnah tak a rawn ding a, a khalhtu chuan helmet full face a khum avângin a hmêl ka hmu chiang thei lo.

“Ah... englo, a ngai lo mai..” ka ṭawng bah nak.

“Lo kal rawh, ka lo thlah ang che, Taxi a vâng asin,” dam thlupa min rawn sâwm leh tâkah chuan ka hnial duh ta lo. Zan thil a ni lo bawka ka hlauhthâwn dan a nêp deuh.

Inthiam vak lo chungin Bike-ah chuan ka lâwn ve ta a, ka taksa a nat êm vângin ka ṭuan a muang raih. Ka kal tumna hmun ka sawi chuan, “Keipawh, damdawi lei tura chhuak tho alawm ka nih,” a lo ti awlsam thên a, ka lawm ru viau.

Civil Hospital kan thlen meuh chuan zing lam dâr sawm a ri tawh a, Bike aṭanga ka chhuk tur erawh chu ka bân ka tauh deuh avangin ka ṭê ṭhat a, chu pa chuan min rawn dawm vat. 

“Ê, i khua a sik deuh bawk a nih hi, hruaitu tur che an awm lo em ni?” Bike aṭanga rawn chhukin a helmet a phelh ta a. A sam dum hlap, fai hmel zet leh a mitmeng lian lampanga zawhna rawn lang zut zut chu chhân ka tum miah lo.

“Ramengmawia ka nia, ‘Maram’ tiin min ko mai ṭhin,” a kut ka vawn theih nân a rawn phar chhuak nghâl a, pa fel tak a nih ka ring. 

“Zualtei, Rosangzuali,” ka ti ve ta sap a.

“Lo kal rawh,” tih pahin hming ziakna lamah min pheipui ta a, ka zak ru viau nachungin mahnia inbuaipui ai chuan a zia ka ring ve ringawt. 

Ramengmawia’n engkim min buaipuisak ta vek a, doctor hnena ka luh dawn chuan, “Ka lo kalpui ang che, inthlahrunna tur a awm miah lo a nia, Mizo kan ni alawm,” ka inthlahrung hmêl a hmuh avânga sawi a nih ka ring.

“I bân ruh a tliak a, kan tuam a ngai dawn, i accident em ni?” tia Doctor min zawhna chu chhân a har kher mai. Dâwt sawi lah ka duh dêr si lo.

“Accident lo ve...” ka ti ringawt a.

Ka taksa lang lâi a en uluk hle mai. Ka pahrawn min benna kha ka biang a vûng deuh a, a sa hat hat bawk, ka ke-a min chhuihna pawh a na et et, Ramengmawia chuan min en chîk hle tih ka hria. Ka lan dan pawr fap leh ka ṭahna avanga ka mit bûi lâk te pawh mi pangngai tân chuan hmuh kân chi ni hlawl hek lo. 

Damdawi min chawh a, kâr hnih hnuah kal leh turin min hrilh bawk, ina haw ka huphurh êm avangin khawmuanna tur ka zawng ru ngat ngat a, chutih rualin ka bân erawh chu a na vîn tûk thung. 

Khawng taka min tuamsak hnuah erawh chuan a zia ta deuh va; tûkṭhuan ka ei loh avangin ka pum a ruak ngawih ngawih a, a ri rak rak reng nen, ka bula mite hian an hria ang tih ka hlauvin ka hmaizah ngei mai.

“Zualte, tuin nge khatianga kut thlâk che a?”  Marama min zawhna chu chhân loh ka tum zet nâa, thu dik hrilh ṭha zawkin ka hre ta a. 

“Ka pa-in...” 

“I sawi awmzia ka hre lo.” Mak a ti tih a hmêlah a lang reng.

“Ka pa-in tukin khân kut min thlâk a...” ka ti zâwi sap a. A bâk sawi belh ka tum tawh teuh lo, ka hmêlhriat leh ṭhian ṭha a ni lo a, engkim hrilh vek a ṭûlna lah ka hre hek lo.

“A zia lo hle mai, ka damdawi tur lei ila, ka thlah dawn che nia,” ka mitah tak min en vang vangin min lainat hmêl a puin ka hria. Ka inkhawngaih ru ngawih ngawih bawk.

“Haw nghâl ka tum lo a, ka lawm tho tho e, min buaipui nasa bawk si a,” tiin ka nui lui ngial a.

“Khatiang chunga awm khawmuan te chu thil tihchi ni nghal lo chuan, ka thlah ang che, i dam lo zual vek ang e.” Ka bân na lo lamah a rawn vuan a, damdawi zawrhnaah min kalpui ta a, mak takin ka hnial miah lo, ka ring tâwk tlat nia maw le! 

Tlangval nge pa a nih pawh ka hre hran lo a, kum sawmthum chu a chuang tawh ngeiin ka ring. Ka vawi khat hmuhnaah ka nêl nghâl mai hi thil mak tak a ni! A sâng ṭha roh hlê a, a taksa a inkhaithli nalh angreng viau bawk. Ka sâng ve viauin ka hria a nia, a lakah chuan ka lang tê bîk riauin ka hria.

Ama damdawi tur a lei rualin doctor min chawh pawh min lei kêp nghâl vek a, pawisa pêk ka tum chuan a duh miah lo. “Min hnial suh, ka pêk sak duh che hi lâwm la,” tiin a nui suk a, fiamthu mah ni se ka lâi ringawt.

Rei tak inhre tawh ang maiin a titi bawrh bawrh a, KT Bakery dâwr kawtah min dinpuiin, “I duh ber thlang rawh le, kan lei dawn nia,” a la ti zui a(h)!

Ka pum ri raih raih kha a hria a ni chiang, ka zak chem chem. 

Coffee min inpui lehzel bawk nen ka inthlahrung ru khawp mai a; kalsan daih lah chu a polite lohthlâk ka ti bawk si. 

“I pa thin i tirim viau a ni ang maw? Nge, i pa lo deuh inpa-in a khawih zawk che?” a nui leh suk a.

“Ka pa ka tih chuan ka pa a ni mai, min zâwt thui duh suh,” ka ti ve hmak.

“Ok, nu leh pa thuawih hi kan damna ber a ni tih hria la, khatiang i tawh loh nân fimkhur a ngai a nih kha,” kan ei man pe felin a Bike dahna lamah min kalpui leh ta a. Engtin mah ka chhâng lêt lo, mi hrang daih laka ka harsatna sawi a ṭûl ber lo ve.

Taxi-a haw ka tum chuan a remti teuh lo. Kan awmna vêng min zawt a, \ha takin ka hrilh ve mai bawk a. “Â, kan awmna a inang reng alawm, Pu Fakate in kha ka rawn luah a, kâr hnih chiah ka la awm,” a ti ta a.

Pu Fakate hi vêng chhak lama awm an ni a, kan inhnaih lutuk lo.

Hnial thui vak a sâwt dawn lo tih ka rin hriat ve mai, a rualin ka haw ve ta nge nge a, pa ṭawng tlêm tak a nih ka ring, a chhan pawh kawng tluanin min be khu chûk lo va, kei lah ṭawng tam mi ka lo ni lo bawk nen kan in kan thlen thlengin eng teh ual kan sawi hran lo.

“Remchângah ka la rawn lêng dawn nia,” tiin kan inṭhen ta a. 

A tlân liam hma zawng veranda-a dingin ka thlir reng a, in chhunga luh ka huphurh ngei mai. 

“Mipa tel lova khawsak hi i tân a har viau em ni?” Kawngkaa ka luh rual rualin ka nu’n a ti bak hlar a, huatna mitmeng nen a nia min melh ni!

“Mipa tel lova khawsa thei lo zawk chu nangmah i ni lo maw!” zâm miah lovin ka chhâng ve sak a.

“Rosangzual, tu nge i chhuna heti ang mizia te hi i neih tâk ni, min tizak hle tih inhria ang che, i nungchang i sim loh chuan kan chên ho theih loh ni a la thleng ang tih ka hlau hlel lo ve!” 

“Ka nu chu i ni ve si a, i fanu aiin i pasal phuahchawp i ring zawk hi ka âwih thei lo,” tih pahin room-ah ka luhsan nghâl daih. 

A ni rêng bawk a. Ka nu, mi zaidam leh ka ngainat em em ṭhin kha ni tawh lovin, min hmusita min diriamtu a ni ringawt tawh. Ka pa pension hlawh a lâk te hi duh chuan ka chuhpui thei tih a hre lo em maw ni! Ka pa thlarau te pawh kha a zah ve em em lo zâwk nge, hetianga a awm hi ka huat tâwk a tling viau.

Ka khumah ṭhu-in whatsapp message ka check a, Rammuana hnen aṭangin ka dawng tam ber. Missed call pawh a lo awm nual a, vawiin nilêng khân phone vawi khat mah ka khawih miah lo tih ka hre chhuak chiah.

“Zualte, min ngaidam rawh, khatianga sawi kha ka tum ber a ni lo a nia, ka tihpalh lutuk...” tih te, “I duh chuan zaninah inru mai ang, min kalsan suh aw...” ka chhiar zo chiah chu ka ten lutuk hi ka luak lo chauh a ni. 

Zak lo lutuk mai! Min la rawn be ngam a nia, ṭawngkam khat maha chhân ka tum eih lo. Social media-a kan inbiak pawh theihna zawng zawngah ka block fai ta vek a, min call tlang theih lohna turin ka siam zui nghâl bawk.

Khami ni, ka pahrawnin kut min thlâk chiam nî aṭang khân ni thum a liam tawh a, ka chhungte rualin chaw ka ei ngai lo. Ka ṭhiannu Adiki’n mi ṭawngkâ aṭangin a lo hria a; a rawn lêng nghe nghe, kan vêng titi ber kan ni leh dâwn tih ka hrethiam mai a, ka rilru natna ber zawk chu, “Zualtei chu ka rin ang a lo ni lo hle mai, Rammuana nen an chesual zing viau ang,’’ tia min sawina te chu a ni.

Mite anga piangthar ṭha hluah ni lo mah ila, kohhran leh khawtlângah ka phâk tâwkin ka inhmang ve ṭhin, kut thlâk ngai khawpa ka tih ni miah lova min puhna hi a nâ ka ti a, zanlaia ka bialpa ko tur khawpa mipa mamawh ka ni hek lo. Ka hna pawh ka kal chhunzawm ta rih lo a, ka thawhpuite hmai zah a na duh khawp mai. Ka chanchinin sawi a hlawh hlê tih ka hria a, chhuah vah pawh ka ngam tawh meuh lo a ni ber e.

Tlai lam dar nga a ni a, ka pahrawn zurui âng thâwm a ring lehpek kher mai.

“Hetiang chuan kan chêng ho thei tawh lo vang, Lianpui, i fanu hi a chhuah loh chuan keimah ka chhuak ang e,” Sehchilh nawk nawka a ṭawng chuan ka beng a verh zar mai. 

Kut min thlâk duh tawk mai lovin min theh chhuah a la tum fo a maw? Ka thin tertek a chhuak ta nge nge e, khum aṭanga tho chhuakin choka lamah ka phei a, ka nu leh a pasal lo indinchilh rûn ka hmuh chuan ka ding deuh chat.

“Rosangzual, i pa hi ngaihdam dîl rawh, i ṭhiante bulah te i lo sawi a ni âwm a,” ka nu thinrim hmai sen ṭân chu ka hlau chhe tê lo.

“Ngaihdam dîlna chhan tur ka nei lo e, kut min thlâk hi ka zêp anga maw, tu mahin an hmuh hmaih hleinem, ka dîl lovang.” ka ti hmiah.

“E e ê, min va han zah lo ve,” min ben tumin a kut a phar chhuak a, ka lo dang chat.

“In duh duha kut min thlâkna chhan tur a awm lo a nia, in duh chuan in pahnih khân chhuak rawh u, ka pa inah mipa dang nen in chên ve ka phal tawh lo.” Ka sawi zo hman chiah tihin ka pahrawn kut a phe vuaia ka bekah min rawn hnek ta a, ka lû a hai chhalh!

“I pa fa niawm rêng i ni,” min khawih nawn leh tuma min rawn pan chuan kawngkhar a inhawng ṭhuai a, 

Ramengmawia a rawn pên lût ta a, chhuata ka lo ṭhû leh ka nu leh pa a en tawn zak zak hnuah, “Zualte, chaw eiah lo sawm che ka tum a,” a ti ta a.

“Rosangzuali hi khawiah mah a chhuak dawn lo, a chhuak a nih chuan rawn haw tawh suh se,” ka nu kâ ngei aṭanga chhuak a ni si a maw!

“Ka chhuak anga ka lo haw bawk ang, Maram, min lo nghâk la, ka’n insiam ang e,” tiin ka run luih ve ngat a, hun dang chu ni se mipa inah chaw eiin ka chhuak hauh lovang; mahse, he inah hian minute khat lek pawh ka la awm khawmuang a nih chuan boruak ṭha lo a chhuak zual zel palh ang tih ka hlau ve deuh a ni.

“Min zah loh dan em em hi!” ka pahrawnin a la rawn ti hrâm a, Marama hmai ka zah khawp mai.

Chumi hnu chuan ka inthlâk zung zung a, zah pawh dâwn lovin Marama ka zui chhuak  ve ta ringawt a. Ka nun phung inthlâk ta dawrh hi hrehawm ti mah ila, tihkian dan ka hre mai si lo.

“I bân chu eng nge a an a?” In kan chhuahsan rual rualin a ti nghal a.

“A zia ve reng,” ti chauhvin ka chhâng.

“Zualte, dik tak chuan chaw eia sawm tum che ka ni lo va; mahse, in boruak ka rawn hmuh khân ka sawi chhuak tawp a nih kha,” ka mitah chiang takin min en a, ka lo rin dan a dik chiah bawk, chaw eia min sâwmna chhan tur a vâng ve e.

“Ka hria alawm, in luah tur zawn mai te ka rilrûk thut thut a nia, min lo ngaihven pui deuh rawh aw,” ka tih chuan, “Mahni chauhva awm te chu thiltih chi pawh a ni lo” a ti sup a.

A in luah panin kan inphur chhuak ta a. Mipa ka la hriat chian hauh lo zuiin ka mâwl leh ta. Nimahsela, duhthlan tur ka neih lohzia ka hre chiang si, pawisa khawl ka ngah lêm si lo, hna nghet ka la nei lo bawk nen ka rilru a hah hluah hluah a; kan in ni se Sakeibaknei pûk ang maiin ka tân a him si lo. 

“I pahrawn nen eng buaina nge in neih, ka hriat ve chi a ni em?” A in luah zau lutuk lovah kan inzui lût chu a ni dêr.

“Sawi dawn chuan a thui lutuk,” tiin ṭhutthleng hnai berah ka ṭhu thla hnak a, parawl mah ni se a in luah a faiin hmuh a nuam kher mai. 

“Ka pa boral hnu lawkah ka nu a rawn luhkhung a, kan boruak a fuh hleithei lo, min hmumawh ni berin ka hria!”

“Nia, in vêngah hian ka la awm rei lo nain mi titi tam ber chu in chhungkua hi a ni a, i nu pawh an dem hlawm khawp mai; Zualte, ngun takin inngaihtuah la, i pa in hi chân i duh loh chuan i tawrh ṭâng ṭâng a ngaih hmêl.” 

“Nia, eng mah hi ka hrethiam tawh lo, chhungkhat hnaivai ka nei bawk si lo a, ka pa farnu neih chhun lah Kâwlkulhah daih a awm si, ral khat aṭanga chanchin inhrilh ringawt bâk tih theih a awm lo nen heti hian ka tuar tlawk tlawk a nih hi,” tiin hman zâna kan buaina leh Rammuana chungchâng te chu ka hrilh fai ta vek a, ka sawi chhung zawngin ṭawngkam khat mah a chhâk chhuak lo. 

“Mipa pawh a nih loh chu!” ti nghutin, chaw ei a siam zui nghâl a, puih ve ka tum pawhin a phal miah lo! “ Ti khân lo ṭhu hahdam rawh,” thinrim te pawh a ang dâwn dâwn alawm le.

Ramengmawia inah zanriah ka kîl ve ta a, zawhna min zâwt pheuh pheuh a, ka pa thih dan leh eng tik lai velin nge Zorama a lo luh tih te min zâwt dîlchhut ang reng viau. Ṭha takin ka chhâng zêl a, mak takin he pa hi ka ring riau nia! 

Ka nunah mipa sawi tham seng luh ka nei lo a; Rammuana bâk ngaihzawng ka nei hek lo, ani lakah khân rinawm takin ka awm ve mawp mawp a; mahse, ka rin loh dan lutukin thil a thleng ta si a, khaw hawi ngaihna pawh ka hre lo a nih tâk hi.

Ka taksa nâ ai mah chuan mipa mamawh lutuk leh zan lâia hmu ru fo ṭhin anga min sawina kha paidam harsa ka ti a, ka pahrawn leh ka nu ka huatna a zual sauh sauh thung. Ka hmabâk thim zet su kiang tur hian puitu tur ka mamawh takzet a ni e.

“Maram, min thlah haw tawh la,” inthlahrung ru dâka ka tih chuan, “I phone kha chhâng phawt rawh,” tiin ka ṭhutna bula ka phone rawn êng va va chu a kâwk a, ka nu call a ni.

“Aw...” ka ti mâwl tawp a.

“Rosangzual, kha pa inah khân i riak dawn a nih loh chuan lo haw rang ang che,” ka chhân hman hmain a off zui daih a, ka ngei kher mai.

“Thurâwn ṭha pêk tur che ka nei hauh lo a; mahse, i duh hun hunah chaw eiin i lo riak thei ang, harsatna i neih pawhin min hrilh hreh lo la, theih tâwp chhuahpui che ka inhuam a nia,” min lainat tih a mitmeng aṭangin ka chhiar thiam ve tlat. Ka ṭah a chhuak ut ut a, duhsaktu leh lainat taka min hnêmtu ka neih lohna rei tawhzia ka hre chawpchilh nghâl. 

“Ka lâwm e, ka lawm lutuk tlat.” Ka hnuk a ulh titih ringawt.

Ramengmawia nen kan in panin kan inphur chhuak leh ta a, a mi mal chanchin eng mah hriat ka nei lo. Mahse, ka thlamuanpui viau lawi si, a phone number min pe thlap bawk.

Kan in kawtah Bike a tih din chuan phûr lo zetin ka chhuk a, ka nu leh pa hmêl ka hmu hreh ngei mai. “Ka lo lût ve dawn em?” a tih chuan ka bu nghat a, mi hrang an awm tel chuan min ṭawngkhum nêp mahna.

Kawngkhar pawh hawn ka tum chuan chhung lamah a lo inkalh tlat a, tunah zan dar riat chauh a ni a, mut a la hun lo mai ni lovin ni danga kan mut hun a la ni lo hrim hrim. Kawngka biangah bêngin ka nu ka ko vak vak a, a reh ṭhiap! 

Nichin maia min lo biak aṭang khân minute tam a la ral lo va, sual an chhuah leh a nih ka ring nghet tlat. Vawi tam ka koh hnu-ah pawh tu mahin min rawn hawnsak duh miah lo va, mittui tling pam chungin veranda-ah ka ding a, ṭap lo tura ka insûm nasat a ngai viau.

“An mutsan che a ni ang lo kal rawh, ka inah i riak dawn nia,” a ti ta a. 

“Ni lo e, veranda-ah hian ka riak mai ang.” 

“A ang lo lutuk, hmeichhia mahnia pâwna riah ’ngawt a him hleinem, eng ang nu leh pa nge maw an nih le!” A awkâ a chang fak a, a ngaih dan a ni bik lo hlê tih a lang reng.

“Hei lo hi in dang ka nei si lo a, ka tawrh a ngai a nih hi.” 

“Lo kal rawh, eng mah inthlahrunna tur a awm lo, ka kiangah chuan i him ang.” Inring tâwk taka tiin, ka kut a rawn vuan a, ‘ka duh lo’ pawh ti ila awmzia a awm chuang lo vang, zan thim hnuaia pâwna riah te zawng ka mumangah pawh ka la hmu chhin eih lo a nia, ka hlau ru ngawih ngawih zâwk.

Duhthlan tur nei chuang hek lo i le, a tâwp nân vawi khat kawngkhar ka chûm bura Marama ka zui leh ta nge nge a, ṭhian ka kawm tam loh êm avangin ka thawhpuite bâk nêl em em ka nei lo. Adiki, ka ṭhiannu ve ber han bêl dâwn ila an in a chêp bâkah an chhungkua an rual ve bawk si a, ka inthlahrung lutuk tlat.

Ka pa inah ka leng ta lo chu a ni a, rilru tih paukhauh a ngai fat fat dâwn hle a ni. Mahse, Zorama hming hian eng tikah mah ka pa hming a luahlân ka phal ngai lovang.

Thinrim ṭûnin veng chhak lamah kan inphur chho leh ta a, Rammuana te in kan tlân pelh dâwnah min lo hmu hman teh chêk a ni ang chu min lo ko vak a. Marama’ Bike a tiding chawt.

“Zualte, inbe lawk teh ang,” tiin kan dinna bulah a rawn phei a.

“Sawi tur ka nei tawh lo. I lakah eng mah duh ka nei hek lo,” ka ti hmak.

“Vawi khat chauh ka thusawi tur min ngaihthlâksak la, a bâk ka phût tawh lo vang,” a tih chuan ka ngawi kar.

“Inbe lawk ula, ka lo nghâk ang che.” Marama’n a ti a, ka chhuk ve ta nge nge e. 

An in chhunga min hruai luh a tum erawh chuan ka duh bîk ṭhak lo. “I sawi tur chu hetah hian sawi mai rawh.”

“Zual, min ngaidam rawh, ka hmangaih che tih i hriat kha,” ka kutah a rawn vuana ka che duh map lo.

“Min hmangaih ni la khatiang dâwt muhlûm kha i sawi lo vang, eng tik lai mahin ka ko ngai lo che, hmangaihtu chuan kan mualpho te an hlau va, kan mawi lohna te hliahkhuh an tum ṭhin. Nang erawh chuan i mualpho ai chuan dâwta min puh i thlang zawk a, eng tikah mah ka ngaidam dawn lo che. En rawh, nang mah vânga min sawisakna hi! I lâwm em?” Tiin ka bân an tuam vâr lûk chu ka chêt zauh va.

“Ka tihpalh, ka tihpalh takzet...” a ṭah a chhuah hmel viau a. Mahse, a mittui hian ka thinlung kawngkhar a tawk che zo tawh lo.

“Ngaidam theitu che chu Pathian a ni. Kei erawh Pathian ka ni si lo, min hmangaih lotu vuan reng tura mâwl ka ni lo a, hmangaihtu der tlânsan ngam lo tur khawpa dawihzep pawh ka ni lo.” Ti hmiah hmiahin min koh lawm lawmna pawh ngaihsak tawh lo chuan ka kalsan ta a. 

Marama’n ngun takin min lo en reng tih ka hria. 

Ka naupan lai leh ka pa’n min boralsan hma kha chuan hmeichhe hlim thei tak ka ni ṭhin a, tunah erawh chuan ka nungchang a inthlâk hlauh va, ka nui hmêl phênah khâkna a awm a, ṭah loh mittui tlâk châng lah a tam. Mahse, hringnun hmachhawn thiam thei turin zirtirna ka dawng tam lawi si.

Ramengmawia hi Revenue-a thawk a ni a,  Aizawl lam mi niin an transfer tâk avangin he lamah a rawn awm ta niawm tak a ni. A chanchin ka hre tam lo khawp a, mi hrang hlak ni si-ah chuan min duhsakin min lainat viau tih ka hria a, kei pawhin û angin ka en deuh roh. Zanin hian a inah ka riak dawn ta chu a ni a, tlâwm ka intiin zahthlak ka ti; mahse, ka dinhmunin a zir miau si lo atin ni.

A inah khum pakhat chauh a awm si a, ṭhutthlenga mut ka tum chuan, “Ka khum hi ka kian ang che, ṭhutthlengah ka lo mu zâwk ang e,” tiin puan-nuam leh lukham pakhat a rawn pawm chhuak a, “Keimah ka mu zâwk ang,” tia ka lo hnial chuan, “Ka inah, ka khumah i mu ang, min hnial lo la,” tiin ka dârah a vuan a, a room panin min nawr ta dat dat a, ka nuih a za deuh.

Ani nen hian ni tam la inhre lo mah ila hmân aṭanga ka hriat tawh hnu ang tlata ngaihna ka nei. A khumah ka mu ta thân a, ka taksa nâ pawh a zia chho viau a, ka bân erawh chu kâr hnih hnuah phelh chauh tur a ni a, Pathian zarah ka dam anga nun bul ṭan ṭhain ka pahrawn leh ka nu hmuh phâk lovah  rilru thar nen hmâ lâk ka tum ve fan.

Ka pa thih dan kha mut hmunah ngun zâwkin ka ngaihtuah ta a. Ka ṭhiannu Mapuii  nen bazara kan kal hlâna thilthleng a ni a, ka nu-in min rawn call a, “Mate, i pa nikhaw hre lovin a awm a nia, lo haw teh,” a ti a. A mangang aw kha ka bengah a la châm reng; chak lutuka Scooty khalhin kan tlân haw ta kha a ni a, kan in ka va thlen chuan biak tur a lo awm tawh lo! A chatthla fel dêr tawh.

BP sâng leh zun thlum a neih ka hre lo va, pa hrisel tak a ni ṭhin, ka naupan deuh laiin vawi hnih Malaria vângin a dam lo tih loh chu ka pa hian insawisêlna em em a neih ka hre miah lo a, a boral aṭanga thlaruknaah chiah Zorama hian ka nu a lo luhkhung ta tih zawng hi ka hriat chhun a ni. A tîr kha chuan  lungawi lovin rei fê kan inbe lo a; mahse, ka nutei te leh ka putea ten, ‘a nih tur ang a ni zo vek tawh a, i nu thiam loh em em a ni hleinem, nang pawhin pa i mamawh a, Zorama hi pa ṭha tak a ni asin,’ an tih avângin rilru dam lo zet chungin ngawih ka chuh ta a ni.

Min khakin min hau fo lo mah se, ngeiawm tak tak leh mei nei taka ṭawng a chîn tâk aṭang khan kan inkâr a fuh hleithei ta lo mai pawh a; tin, zu nam chunga lo haw te kha a chîng ta bawk nen kan boruakin ṭhat lam aiin chhiat lam a pan zêl a, School ka kal tih lohah chuan pâwn ka chhuak tam lo khawp mai. Rammuana ka nunah a lo lang ta bawk a, hrehawm lutuk lovin hringnun ka hmang ve nâw nâw kha a ni a.

Mahse, ni tin min ngaih theih lohna a tilang tam telh telh tih erawh ka hre ve thawkhat. Ka nu ni se ka pahrawn thu thuin a awm vei nen ṭawng tam lovah ka tlâk a, a tâwp a tâwpah chuan tûn hi kan thleng ta a nih ber hi.

Muthilh tumin ka chhîng vang vang a, ka hminga min ko ri leh min sâwi nawk nawktu an awm avangin chiang lo zet hian ka meng chhuak a, ka mutna hmun ka hai lehnghal. Ramengmawia hmêl nelawm loh zet leh ka nu thinrim mitmeng alh phat ka hmu hmasa ber a, choka lama ka pahrawn âng thâwm a ring ngang mai.

“Rammuana lakah i beidawng a, tunah mipa dang i riah chilh leh ngam a nia, Rosangzual, mipa tel lo hian i lo khawsa thei lo tak tak a nih dâwn hi.” A tih ri chuan ka thin a khei zar mai. Khum aṭanga tho chhuakin ka nu rum deuh hian ka melh tê tê a, “I pasal hi i khap dai dawn lo a nih chuan chhuak rawh u,” thinrim khûr dat dat chunga ka ṭawng chuan Marama’n min rawn kuah a, “Ka pi, min chhuahsan rih phawt ula,” dam thlap hian a lo ti ve bawk a.

“Kan chhuak ang, Rosangzual, awm hlen law law ang che, min tizak tam zozai lutuk!” tiin kut min thlâk châk zek zek tih hriat tak hian min melh a.

“Ka pa inah khân kawngka min kalh hnan lo ula chuan heta ka riah a ngai miah lo vang, in ti ve mah mah a ni.” 

“Zoa, kal teh ang, a duh leh a riah chilh pa nen hian chêng dun rawh se, ka in hi vawi khat pawh rawn rap tawh suh ang che Rosangzual, nang ang fanu ka lo nei che hi Pathian anchhia a ni ngei ang,” ti chungin room a chhuahsan ta a. Ka pahrawnin dîm baksak lova kawngka a khar bur chuan chhuatah ka ṭhu thla hnawk a, ka mualpho nawn leh ta. Ka duh vâng rêng ni lovin ‘mipa luhkhung’ tia sawi ka hlawh leh dawn a nih hi.

“Zualte, hrehawm ti rêng rêng suh, ka kiangah i chêng thei ang, thu dik hretu chung lama mi hian eng tik ni-ah emaw chuan i tân hun \ha a la her chhuahtîr ka beisei tlat!” ka samah a rawn chûl hliau hliau a, ka mittui chu dan buai ka tum lo. Marama âwm nghêngin ka insût ta hlap hlap a.

“Ṭap mah ta che, khawvelah hian nangmah chauhvin i awm hleinem, i rilru ti paukhauh la, an awh ngawih ngawihna tura awm tum zawk rawh,” tia min hnemna chu ka rilrem zawng tak a ni.

Zinglam dar nga chauh a la ni a, Marama tan pawh mut lehna chi a nih tawh loh avangin thingpui a chhuang rak rak a, a khawsa ziaah hian mahni intodelh leh mipa chengvawng tak a ni tih a hriat reng.

“Eng pawh ni se, in inah chhuk phawt ila a \hain ka hria, sawi fel ngai a la awm tlat, he laiah hian ka awmna a la rei lo va, mi sawisep ka hlau ni lovin i nu leh pa mizia ka en khân ngawi renga dawh tawp chi niin ka hre lo, inphih fai rawh le,” a ding hluai a, thingpui no ka kuta hmeh belin, “In la, kei pawh ka lo insiam ve ang e,” a ti ta a.

“En teh Maram, min buaipui nasa tih ka hria; mahse, kan inah chuan keimahin ka lêt zâwk ang, keimah avanga i mualpho ve kher ka duh lo a nia.”

“Ni lo ve, inthlahrung mah ta che, eng kimah buaipui fai vek thei lo che mah ila theih tawp erawh chu ka chhuah ang,” inring tâwk zeta tiin choka zîm tê-ah chuan a vei chhên a, ani ang mipa, ka hriat chian pawh ni hauh lo kuta tlûk luh hi hreh viau mah ila, duhthlan tur ka nei chai si lo atin ni.

Amah ka rin hi a ngai a ni. Ka rin ngam tur mipa a ni em tih hre lo mah ila ka rin mai loh chuan...

Kan in kan thlen thlâk chuan kawngkapui a lo inhawng huau a, ka nu leh pa an lo awm a, ka chungchâng an sawi mek tih hriat fahran hian kan luh veleh an ngawi hmak, 

“Hei, anmahni pawh an rawn thleng thla a lawm,” ka pahrawn awkâa min deusawhna lo ri chhuak chu hriat hmaih chi a ni lo.

“Rosangzual, i thawmhnaw la la, he in aṭang hian chhuak ang che, i nu ka lo ni kher kher hi a vawi khat nan pawi ka ti ve ta,” mitmeng thîp râma ka nu, min hringtu ṭawng chhuak chuan ka thinlung a chhun na ngei mai.

“I fanu ka lo ni hi pawi ka ti fê zawk,” tia ka chhân chuan Marama’n min rawn melh deuh hrâwk a. 

“In fanu thusawi turte pawh ngaithla ve bawk ula, a chhe ber sawi nghal pawp pawp hi a ṭha ngai lo ve,” zaidam taka Marama ṭawng chu an bengkhawn eih lo.

“I duh chuan nupuiah nei rawh, man leh mual eng mah kan phût lo e, a thawmhnaw erawh lâk kan phal hrâm ang,” tiin ka room-ah an lût a, ka bungrua an lo siamfel vek tawh chu niin! 

Trolley Suitcase pahnih leh Airbag pakhat ka pahrawnin a rawn hnûk chhuak a, ‘ka duh lo’ tia ṭan khawh pawh ni ila awmzia a awm dawn lo tih ka hrethiam vek. “Thudik a ngêt ve ngai lo a, eng tik ni-ah emaw chuan ngaihdam min la dîl ngei ang,” a bâk sawi tur ka hre tawh lo. 

Ka nu mitah chiang fahran hian ka en a, “Pasal dang i neih tawh avangin ka pa pension kha ka chan tur a ni, kei chuan pasal ka nei ve si lo va, court thlen ngai mah se, theih tawp ka chhuah ve ang,” ka ti lui ta ngat a.

Chumi hnu chuan eng mah sawi tawh lo hian Airbag ka ak a, Marama’n Suitcase pahnih a hnûk ve bawk a, ṭawngkam khat mah a chhâk chhuak tawh bîk lo. Ka pa in, kan in chu ka chhuahsan ta! An hmuhsit tura ṭah ka tum tawh bik lo, ngêng ngalhin kan kawngkapui ka kân ta a. Hnung lam hawikîr duh tur khawpa hmeichhe nêp nih ka tum lo mai ni lovin, ka hmabâk hmachhawn thiam tura hringnun ka pal darh a ngai tih ka hria.

“Rosangzuali’n pasal a ûm, tih hi ka sawi bâng lo vang,” tiin ka pahrawn chuan veranda aṭangin min la au zui hrâm a.

Kâr khat zet Marama inah ka awm ve tawh a,  mi min sawi dan pawh ni tin a tharin ka hriat belh zel, ‘Revenue-a thawk Ramenga nen an khawsa dun, ka rin a lo ang lo khawp mai,” tih angreng te kha a ni a; Adiki, ka \hiannu tih loh chuan thudik hria an awm lo.  

Ka pahrawn Zorama hi pa fing tak mai a ni a, ama hamṭhatna tur chuan ṭawngkam pawh a ui lo viau, “Keini chuan mawihnai takin pasal nei se kan ti a, Rammuana nen an inkawp reng emaw kan tih laiin mikhual a luhkhung leh ta si a, a tih ngaihna tak pawh kan hre lo, heti hian han awm ve phawt rawh se, ka rîla rah, ka thisen zawm a ni lo bawk nen ka tân ṭawng a rem teh ṭeuh si lo va,” a lo ti vêl a, Marama’n min hrilh zan chuan ka sa phat. An ina kal ka tum ut ut a; min dang leh ta rih a.

Nupa angin kan khawsa lo hrim hrim a, naktuk hian ka bân tuamna an phelh dâwn a, Marama paw’n chawlh a la nghe nghe. Theih tawpa min ngaihsakin min duat a, min fuih zan tin ṭhin. “Khawvelah kan awm a, harsatna leh lungngaihna te chu kan tâwk ve tur a lawm, a nuam hlir kan nei thei bik lo a nia,” tia min fuihna chu ka pawm zawng tak a ni.

Ka thawhna Private School pawhin min bân ta nge nge a, ka mualpho êm atin ni. 

Sum khâwl sa tihtham ka neih loh bâkah chhungte han belh mai tur ka hre si lova; ka nî,  erawh chu engkim ka hrilh vek a, a lo rin sa a nih thu sawiin, an hnena awm turin min rawn ti a; mahse, tlân chhiat ka tum lo. Engkim hmachhawn thiam tura inbuatsaih ka mamawh avangin kan vêng pawh ka chhuahsan duh ta lo a, ka pa in ka chhuahsan tûk khân ka Scooty erawh chu Zorama ṭhianpain a rawn dah chho teh mial a, ka lawm ru viau.

Ni tin office kalin Marama a chhuak a, keimahin in ka nghâk mai ṭhin. Ka phone pawh ka hmang ṭangkai ta lo khawp mai, ka biak ve chhun chu ka nî a ni mai a, ani nen lah chuti teh ualin kan inbe tam lo. Hna thawh tur zawn ve ka rilrûk tak na-in a vâng phian si.

Zirtawpni zan a ni a, Marama nen zanriah kan kîl laiin kan kawngkhar an rawn kik dat dat a, in lêng kan nei ngai meuh lo; ka nu leh pa an nih loh hrâm ka beisei takzet. Kawngkhar hawng turin ka tho chhuak a, a tu chu nge ni ang?

 

Marama in kawta car ding leh a bula hmeichhe pakhat lo ding reng chu ka hmu ta a. Zan thim mah ni se a hmelchhe lo vang tih a vun paw phât aṭang chuan ka ring thiam mai. “Lo lût rawh,” dam thlapin ka bia a.

In chhung lam en zak zak chung hian, “Ramengmawia in luah a ni lo vem ni?” tiin min zawt a.

“Ni e, lo kal rawh, zanriah kan lo kîl mêk a,” in chhungah ka luhpui ta a. A mak ti hmêl leh lâwm chiah lo niawm taka min melhna chu ka hmuh hmaih bîk lo, Marama ṭhian emaw, a chhungte zinga mi a nih ka ring ve ringawt.

“E hê, Mafel, eng tikin nge i lo kal?” Marama’n a biak chuan chu nu chu a nui lui sak a, nichina min huatna hmêl kha hmuh tur a awm leh tawh lo. 

“An sawi hi a lo dik ngei a ni maw, min be khât ta lutuk te, ka whatsapp message i reply ngai lo leh biak theiha i awm ta lo fo hi a chhan ka lo hrethiam ngai lo va; i awmnaa lo kalin a fiahna ka rawn nei ta chiah e,” thinrim anga lang miah si lo; mahse, nelawm loh zeta chu nu a ṭawng chuan sawi ve ka châk zek zek a, chaw pawh bâr zawm ta lovin ka  ka tho ta daih a.

“Rin dan kal thuipui lutuk hi a ṭha lo rêng a ni, chumi fiah tura i lo kal ngat ngat a nih chuan i hmuh ang hi a ni mai,” tiin Marama pawh a tho chhuak ve a, kan zanriah boruak a chhe vek. 

He nu hi tu nge a nih hre lo mah ila ka ngainat zawng a ni miah lo.

“Kan inkâr ṭha lo siam ṭhat ai chuan, i in luaha hmeichhe chênpuia awm dun vel kha i duh ta a, kei aia i thlan zawk chu engti fakauva hlu nge a nih?” Ka lam hawiin uluk zet hian ka chhîp aṭanga ka ke hmâwr thlengin zuk en chhuak dap a!

“Biakfel, thil hrechiang hmasa lovin râk mai mai suh, min ring lo a nih chuan i thu thu le,” Kut hnungsuihin a vei tawn chhên a, a bialnu a nih ka ring ta, nupui a la nei lo tih min hrilh tawh a, he lai thleng thlenga rawn ûm zui duh chu atan eng emaw tak a ni ngei ang.

“Rin theih turin awm ta rêng che,” Biakfeli a ṭawng leh a, an inhau chu a ni deuh dêr, “I duh ang ang khân ngai rawh; ni e, Zualtei hi ka nupui tur a nih hi. Ni rei lo te hnuah kan innei ang,” a tih leh phei chuan mak ti lutukin ka lo hawi phâwk hrâ a, eng vangin nge dâwt a sawi kher le!

“A ṭha e, vawi khat mah min rawn biain min rawn ngaihven tawh suh,” chu nu thinrim chhuak tau ta umzui ka tum lai chuan, Marama’n ka bânah a rawn vuan a, “Kal rawh se, min ring lotu hi ka nunah chhe tê maha mamawhna ka nei bik lo,” a ti nghut a.

“Keimah vânga in inkâr a chhiat ai chuan sawi \ha leh lawk ula, thu dik hrilh ta che, eng vanga dâwt sawi kher nge i nih?” ka ti a.

“A eng laiah nge dâwt ka sawi?”

“Ka nupui tur tih vela min sawi kha maw le, a rilru na hmel kha a khawngaihthlâk, um zui la, thu dik hrilh rawh,” ka la ti ve ṭâng ṭâng a.

“Ni lo e, thu dik a ni ka sawi,” tih pahin ka bânah a vuan a, a room-ah min kâi lut ta a. Eng nge a tih ber dawn pawh ka hre lo; khumah min \huttîr a, ani erawh chu khum bulah a ding thung.

“Ka thu sawi tur hi ngun takin lo ngaihtuah la, chhânna dawn nghal ka inbeisei lo, inngaihtuah nân zanin zankhua hun ka pe ang che,” a sam a tuai puat a, sawi hreh te pawh a ang dâwn dâwn alawm le.

“Sawi la...” a mitah pawh ka en ngam lo va, engtin emaw ni ka awm tlat. 

Marama hi tlangval chhe lo zet a ni a, a taksa inkhaithli zaih te, a vun ngo hluak ni lêm lo leh tisa chuangtlai hmuh tur awm miah lo te hian hmeichhe mit a la hle tih ka hria; a bialnu pawh kha chhe lo tak a ni. 

“Zualte, i nu leh pa vang te leh i thil tawnin a zir loh avangin tihian nula leh tlangval kan chêng dun ta a ni a, mi min sawi dan tur leh ka hnathawhna thlenga mi titi pawh ka hre vek; i nu leh pa an ṭawng chak si a, kan mualpho hle tih sawi ngai lovin i hriat vek ka ring,” tiin a châwl dat a, ka lo ngawi reng.

“Eng ang pawhin insawi fihlim tumin ṭan khawh mah ila, kan mualphona hi a hliahkhuh zo dawn tawh lo, nupa angin kan khawsa lo tih hrechiangtu chu nang leh kei chauh kan ni a, tu mahin kan thusawi an awih dawn hek lo; Pathian hmaa thutiama inneih mai hi kei chuan ṭha ka ti a, nupui nei rual ka ni ve tawh. Tin, a châwmna tur hna nghet ka nei bawk a, inneih mai hi ṭhain ka hria,” dam thlapa a sawi chuan chhân dan tur a vâng ngei mai. 

Hmelṭhain fel viau mah se, ngaihzawng ena ka en miau loh avang leh hetiang rilru hi a laka ka put tlat loh avangin sawi tur ka hre mai lo.

“Tunah min chhâng nghal turin ka beisei lo che, min duhna chhe tê tal i neih chuan thu tlûkna dik siam rang la, Pathian râwn chungin, kan tâna ṭha ber tur hriat thiam a har a, i tân ka awm ang tih ka sawi tawh kha, min ring la; i mamawh engkim ngaihtuahsak vek thei lo che mah ila zahawmna erawh chu ka pe thei che a nia. Chumi nei tur chuan ka nupui i nih a ngai.” Ka mitah chiang takin min en a, min duhna, ni danga ka la hmuh ngai loh hmuin ka inhria!

“Ih, englo...” 

“Ngun takin inngaihtuah rawh, ka khawngaih vang chea nupuia sâwm che ka ni lo. Nula hmelṭha tak i ni a, i chanchin an sawi dan pawh hriat hmaih ka nei tlêm khawp mai; chuti chung chuan kei hian ka duh tlat si che a, i lakah tilang chhên lo mah ila Biakfeli, kum tam ka bialnu nghet kalsanin nang ka thlang che tih min hriatsak dawn nia,” a sawi zawh rualin ka chhânna pawh nghak lo hian a chhuak ta daih a, ka ṭhutna ngaiah rei fê ka ṭhu a, 

Marama’n min duh a maw! A inthup thei ngar ngar hle mai.

Khumah muhil thei lovin ka let kual chhên a, pasal nei turin ka inpeih chiah em? Ka nu leh pa tel lovin engtin nge ka neih tehlul ang a, mahni inkhawngaihnain ka khat a. Nei dawn pawh ni ila eng mah intuamhlawmna tur pawh ka nei dawn si lo, tuna ka thawmhnaw bâk eng thil hlu mah kawl ka nei lo a; chênna in tur chu sawi loh, ka pa ka ngai vawng vawng. Ngun taka ka ngaihtuah hnuah thutlûkna ka siam fel ta a, zing lam dar li a rîk meuh chuan mit kham ûrhin ka tho chhuak ta a.

Sitting room ṭhutthlengah Marama a lo ṭhu reng a, a muhil thei bik lo a ni ngei ang. Ka thâwm hriain min rawn en a, ka lai titih. 

Nupa tur anga ka indah chhin hian ka zak ru chem chem thei nia. Ani kum 33 a ni tawh a, kei kum 26 ka tling chiah thung; kan inkârah kum sarih zet a tla a, ani ka neih chuan eng emaw chenah ka hahdamin ka thla a muang dawn tih ka hria. Ka rin ngam a ngai a ni, hun rei lo tê ka la hriat mah ni se, ka mangan laia min puitu a ni a, ka tisual ta a nih pawhin a mawh ka phur ngam mai tur a nia.

“I muhil thei bik na nge?” tiin a nui suk a, ni dangah a nui hmel hmu fo mah ila tukin hian mit tharin ka en ve ta. 

A sam dum hlap thur chhap te, a mitmeng fiah kâk, ruihtheih thilin a tibuai lo tih hriat fahran te hian ka mit a la ta riau. Rammuana ka ngaihtuah chhuak zawk a, ani nen tehkhin râlah chuan Ramengmawia a chhe lo fê. Ah... ka thil ngaihtuah avang chuan ka nui ve ta sak a.

“Nui ringawt suh, i muhil thei lo em ni?” A bula ṭhutna âwlah chuan ṭhu turin min mitmei a.

“Muhil thei bik nâng, inngaihtuah nan hun min pe tlêm êm alawm.” 

“Chuan, eng nge i thu tlûkna ni ta? Ka nawr lui lo che a nia aw, ngun takin ngaihtuah la.” dam thlapa a ṭawng hian ka thlâ a muang ru riau zel.

“Nia, a ṭha ber hriat a har a, ka mualphona ringawt ka ngaihtuah thei bik lova, keimah avanga i tawrhna te, mi sawi sep i kâina zawng zawngte pawh ka hre ve vek a, mipa chu mipa in ni a, nakin lawkah a reh leh maithei; kei erawh chu ka dam chhungin ‘mipa luhkhung’ hming ka pu tawh dawn a, nang anga min duhsaktu leh ka hmakhua ngaitu hi ka tawng tawh kherin ka ring lo bawk. Ka thlan sual leh ka tân a ni a; mahse, ka ring che a, ka hmuh hmasak ber ni chea ka rinna che kha vawiin thlengin a la kiang lo.” ka ngawi dat a, ngun takin ka thusawi a ngaihthla tih ka hria.

“Pathian hmaa thu ka tiam a nih chuan ka dam chhung daih ni rawh se, chumi tur chuan min sawmna kha ka pawm e,” ka mittui a hnai kuar mai, hmeichhe tân chuan kan hmangaih huam huam aiin, min hmangaihtu an hlu tih Rammuana aṭang khan ka lo inzir chhuak daih tawh. 

Ramengmawia hian min hmangaih em ka ka hre lo; mahse, min ngaihsakin ka hmakhua a ngai tih erawh chu ka hria, Pathian rinchhana ke ka pên phawt chuan eng mahin min pawt ṭhen lo vang tih ka ring ve tlat.

“Hlim takin ka siam ang che, tiin tiam thei lo che mah ila i ṭahna thlentu nih chu ka tum lo. Ropui taka inneih kha kan tân a rem lo tih i hrethiamin ka ring a, ka nu leh pa, ka nau tepawh nizan khân engkim ka hrilh tawh a, vawiin hian Aizawl panin kan chhuak dawn nia.” Tiin ka khabe-ah dim tê hian a rawn dawm a, ‘Min ring rawh’ ti leh supin min rawn fawp ta a.

Aizawl, Ramengmawia te In.

Khatia Lunglei kan chhuahsan aṭang khan ni thum a liam tawh a, Marama paw’n kar khat chawlh a la bawk a, huphurh tak chungin a nu leh pa chênna hmun min panpui ta kha a ni a. Ka dinhmun a chhe bawk nen a tan pawh a hrehawm ve khawpin ka ring. 

A nu le pa lakah hmai uan viauna chi ni hek suh.

Ka beisei loh leh ka rin phâk bâkin a chhungte an lo ṭha khawp mai! Kan chanchin tlangkam aṭangin an lo hre fo tawh tih te, “Kan hriat tirh chuan  kan rilru a na a, hmeichhe zak thei lo lutuk kan fapain a tawng taah kan ngai hmiah; a pa thnrim chuan Mama a va bia a, i chanchin a ina i awm chhan chiang takin a rawn sawi a, kan fapa kan rin tawk avangin tun hi in thleng ta a ni.” tia a nu’n a sawi chuan Marama ka melh zauh a, a lo nui suk.

Hetiang dinhmuna kan din takah chuan, thil awmzia hrethiam takin hetia inneih mai hi kan tân a ṭhat zawk thu pawh a pa’n a sawi nghe nghe. Dân anga inneih erawh chu an remti lo bur, a chhan chu chêng dun, luhkhung angin ka lo thang tawh si a, Pathian bâk min hriatpuitu awm hek lo; lungthlu zân lovin Kohhran Hall-ah min invawntir ta kha a ni a. 

Ka lo suangtuah ṭhin inneihna ropui tak chu eng mah lo mai a ni a. Min telpuite lah sâwm bîk mi tlêm tê leh an chhungte an ni deuh mai, ka nu leh ka pahrawnin ka man an dawng duh miau si lo va; ka nî-in a dawng ta a, tunah chuan Ramengmawia ta ka ni ta!

Pathianin a zawm tawh chu mihringin ṭhen suh se. 

Inneih thutiam kan chham laia Marama titak hmel kha ka mitthlâah a châm reng. Pathian min pêkah ka pawm hmiah a, hmingchhiatna, mualphona leh harsatna ka tawh laia min thlahthlam lotu hi ka tân a hlu hle a ni. 

Ramengmawia te hi unau pahnih chauh an ni a, a nau mipa Ruatsanga pawh kum 27 a ni ve tawh, an inkarah a nuin pakhat a chhiat a ni awm e, nu leh pa Pathian ṭih mi; hmangaih taka ṭawngṭaisaktu a neih vâng hian, eng emaw chenah a nun pawh a uluk tih te ka hrethiam ve zel. An khawsak pawh a harsa lêm lova chhungkaw pangngai tak an ni. 

“Zualte, i nu leh pa lakah i lung a awi lo vang tih ka hria; mahse, nu leh pa hi kan lei pathiante an ni a, an laka rilru chhia pu mai lova an tan theih tawpa ṭawngṭai hi a ṭha ber, keini paw’n kan lo ṭawngṭaisak ṭhin dawn che u nia,” tia Marama nu, ka nu lo ni ta, Fakmawii thusawi chuan min hneh hlê.

Pasal nei ka lo ni ta a, kan inneih zana ka pasal Ramengmawia hlim hmel kha ka theihnghilh leh ngai tawhin ka ring lo. A nupui Rosangzuali hi nula thianghlim ka la ni tlat a, “Zualte, ka lawm e, i tan ka awm reng ang,” tia a thusawi kha ka bengah a châm reng.

Min ngai viau mah se, Marama chawlh lâk a zo tawh si a, hreh tak chungin kan inṭhen ta a, nu leh pa thar leh unaupa thar Pathianin min pe a, hun rei ni mah suh se ka ngainain ka tlangnêl ve vat mai; ka thinlung takin ka lâwm a, ka pasal pawh ka ring thlap. Eng kimah min ngaihsak vut vut viau a, ka hmingchhiatna leh ka nu leh pa ngaihtuah phei chuan hmusitawm ka ni a; mahse, min hliahkhuh hneh ngei mai.

Aizawl aṭanga kan haw hnuah pawh bungraw chhawm luh tur chuang ka nei lo bawk nen Marama’n a hlawh aṭangin Wardrobe pahnih a lei a, ka mamawh tur anga a hriat pawh min bazarpuiin a zualpui kan lei bawk a, inthlahrun a na duh viau. Vawi khat bazarah ka nu ka hmu a, a hmêl chul rap leh tla dâk chuan ka ngaih a tiṭha lutuk lo nain, min biak hmasak loh avangin ka be ta bik lo.

Kan inneih ṭhatna chuan sawi a hlawh hle a, min lawmpuitu kârah min diriamtu an awm nawk bawk, Rammuana rûi chunga a lo kal zan chuan ka pasal thin a ur ngang mai. “Ka nupui a ni a, a nuna thuneihna nei tur hian a tan eng mah i ni lo, i duh duha i ṭawngkhum tur a ni lo tih hria la, ka thinrimna tawng baw hlek suh,” thinrim aw-ka vîn ni miah si lo; mahse, palzam mai mai theih loh tura fiah fel hian a chhâng a.

“Zualte, min ngaidam tal rawh,” tia ka lam a lo hawi chuan, “Ngaidam theitu che ka ni lo ka tih tawh kha, ngaihzawngte laka rinawmna man hi a to fer fer asin, dâwt muhluma min puha rinawmna i hralh man kha i dam chhungin min rûl zo sêng lo vang,” ka ti hmiah. Mi rinawm, rinawm lova min chhuahtu leh ka zahawmna min tihhmêlhem saktu Rammuana hi ka zah vakna tur ka hre bik lo.

Chumi hnu chuan ka pasalin a nawr chhuak ta a, kan in luahah hian a neitute an lo chuang kai zeuh zeuh tih loh chu a tu-a mah an lo lêng ngai meuh lo. 

Ni tin Marama office a kal a, kei erawh chu a ṭûl ṭûl tiin in lamah ka awm deuh chawt, hnathawh tur zawn ve ka tum chuan a phal îkhaw lo va; “Ka thawk thei alawm, in lama min lo nghâktu an awm hian lo haw thuai thuai ka châk phah,” ka bianga min fawp zauh chungin a ti a, ka hnial ta lo.

A office kal tur ka thlah laiin a phone a rawn ri a, keimah phone min rawn pe ta a.

Ka ṭhiannu Adiki a lo ni a.

“Zualte, i nu leh pa an accident a...!” a rawn tih chuan ka phu zawk. 

Ka âwm dawm chung hian, “Eng maw?” Ka ti a. Marama’n phone min rawn chhuhsak leh ta a, Adiki nen an inbiak lai pawh ka hre mumal lo. 

“I nu leh pa te chu tunah Civil Hospital-ah an phur chho tawh a, kan tlang ve nghal dawn nia.” 

Bike a tinung nghal a, thil dang ka zawh zui hmain chak fahran hian min tlânpui ta a. Ni e, ka nu chu min hringtu a ni a, haw eng ang mah ila ka nu a nihna a bo dawn chuang lo. Ka pahrawn, Zorama pawh ka haw teh meuh mai; mahse, a chhe ber thleng tur anga ka dahsak chhinin ka ngai ngam chuang lo.

“I rilru tihah duh rêng rêng suh, eng êm an ti bik nâng,” tia ka pasalin min hnemna chu ka thlamuanpui viau.

Damdawi in kan thleng a, ka nu ICU-ah an lo dah lut tawh a, ka pahrawn erawh chu chuti lutuka nâ a nih loh hmel. Min hmuh rualin a rawn meng chhuak a, “Zualte,” zawitêa ka hminga min ko ri ka hria. 

Anmahni vang hian ka mittui ka sêng tam tawh a, ka hnuk an ti ulh lo. Na taka hliam ka lo nih tawh avangin ka rilru a chawlawl tawh a, Marama’n thil ṭûl eng eng emaw a buaipuia doctor nen an inbiak lai chuan ka pahrawn bulah ka lo ṭhu ve rân a, thil tam tak ka ngaihtuah bawk.

An Bazar tur Bike nen an insû a ni awm e, zu rim a nam huam huam a, rui lo hai lova khalh ni se insutna chhan tur awm nghâl lo chuan. Ka nu erawh chu biak theihin a la awm lo fo, ka tân nu nih a tling lova a fanu aia a thlan zawk a pasal nen buaipui ngaiin an awm ta chu a ni a; mahse, a chhe ber thleng pawh nise anni ang mai maia awm ka tum lo. Ka pasal hmaizah erawh a na duh viau.

Marama chu office-a a kal ngei ngei a ngai si a, min ngaihtuah viau nachungin, min kalsan ta a.

“Zualte, eng emaw thil danglam a thleng a nih chuan min rawn hriattîr vat dawn nia,” a Bike dahna thleng ka va thlah a, kâr tam nupa la ni lo mah ila min ngaihsakna leh min zah dernaah ka lawm lutuk tlat.

Nilêngin Civil Hospital-ah ka awm ta a, ka nu pawh a khât tâwkin ka va bih leh zauh ṭhin. Hringnunah hian kan duh danin engkim a kal lo va, a nuama te pawh an nuamsa reng bik lo ang bawkin, hrehawmna leh lungngaihna tuarte pawhin an tuar kumtluan bik lo a ni tih ka dinhmun aṭang hian ka thlîr thiam ve ta.

“Zualte, min ngaidam rawh aw,” ka pahrawn rûi lungpuam ṭawng chu eng teh ûalah ka ngaihsak lo. “Muthilh tum la, hahdam rawh,” tih chiahin ka chhâng. 

Tlai lamah ka pasal office bâng a rawn pêng kâwi a, “Ei rawng bâwl turin ka haw anga chaw ka rawn pe dawn che nia, nang lo ngaihsaktu an neih loh hi,” a tih chuan ka ngawi reng. 

Ni thum hnuah ka nu chu ICU aṭangin an la chhuak ta a, ka pahrawn pawh a ziaawm viau e, an damdawi in awm chhungin kan nupain kan buaipui ngat ngat a, kan inbe tam lêm lo khawp mai.

Ka thla bi neih hunah ka nei ta lo. Khumah kan nupain kan mu a, Marama ka hrilh chuan, 

“Test vat la a ṭhat dawn chu,” ka pumah a rawn kuah a, “Ka ring che a, ka ring zêl ang che, i tân mipa hmasa ber ka ni tih ka hriat zâna ka lâwmna kha eng mah hian a khûm tawhin ka ring lo.” tiin duhthawh zet hian min fâwp ta a.

Ni e, hrehawmna tamtak pal tlang ni mah ila, hmangaihtu dik tak ka tawn meuh chuan inngaihzawn chu sawi loh, chung lam remruatna hnuaiah min ring tlattu leh kei pawhin ka rin ngam pasalah ka nei ta a. Rinawm taka ka lo invawn thianghlimna rah chhuah chu ka pasal tân a lo ni zawk si.

"Zualte, Maram..." ka nu aw ka hriat chuan ka thawmhnaw thleh lai chu dah ka  sawk sawk a, room aṭangin ka chhuak a.

Ka nu leh ka pahrawn Zorama, kan veranda-a ding ka hmuh chuan lût turin ka sawm ta a. Marama a la inbual a, anni hian eng nge an rawn tih dâwn ka hre lo. 

“Nu leh pa nih kan tling lo hle mai, khawngaihin min ngaidam ang che," ka pain a tih chuan ka ngawi reng a, an lak aṭanga ngaihdam dîlna ka phût hek lo. Ka nu'n mittui tling pam chunga, "Mate, i laka kan thiltih hi ngaihdam tlâk ni lo mah se, khawngaihin min ngaidam hram rawh aw, keini chu uai thla lam kan ni tawha phuba lâkna tlâk kan ni lo ve." Zâwi sapa a ṭawng chu hriat a har lek lek.

Marama inbual zo rawn chhuakin ka nu leh pa a hmu thut chu mak a ti tih ka hre mai. Lo ṭhu ve tura ka mitmei chuan, "Ka'n inthlâk lawk ang e," tiin room-ah a lût zui ta a.

"Keini chuan nangni pahnih lo hi chu fa kan nei lo, kan mâwl êm avang leh mahni hmâ kan sial avangin hrehawmna leh zahna tam tak kan thlen che a, i pa in khu i hmingin kan dah a nia, i paiin a hmangaihzia che kan hria a; rei tak kan tihrehawm chung che pawhin min dawhin min la tuam hlâwm zawk a nia, Zualte, min ngaidam rawh," ka pahrawn meuh a mittui a tla nia maw le!

“Chutiangin ngaihtuah mah ta che u, khatiang hun kha paltlang lo ila Marama hi ka tawng dawn si lova, Pathianin kan ṭhatna turin engkim a thawk \hin tih kan hriat kha." Ka ti ve thei ta.

“In fanu hi ka nupui a ni a, ka hmangaih ang chiahin in hmangaih ang tih pawh ka ring, mihringte chu dai sual châng nei kan ni a, nangmahni avânga ka nupui ni thei a nihna chen a awm a, inthiam lo duh suh u." Ka pasal awkâ dam thlap chu ngaihthlâk a nuam teh e.

Ka man an dawn tâk loh chungchâng te sawi chhuakin kan duh phawt chuan in khata chên ho an duh tih an sawi a, chu erawh chu kan hnial ta thung. In hrang aṭanga inngeih a awl thu leh kan theih chin apiangah kan ngaihsak zêl ang tiin kan inthlah ta a. 

Inchhira simna dik tak hian rah ṭha a chhuah ṭhin rêng a ni.

Ka naupaiin thla li hmêl a hmu ve tawh a, Marama nu leh pa zan hnih riakin an lo zin ve bawka kan inpuiah chaw ei khawm ka pahrawnin a lo buatsaih ve ngei! A duhnaah chuan pa ṭha tak kha a ni rêng a ni.

“Zual, min hmangaih em?”  Nui suk chunga ka pasal Ramengmawia'n a tih chuan ka lâi leh ringawt tawh.

“Hmangaih e, khawvel mai ni lo, chatuan atan tiam tlat e - tiin ka chham tawh a, ‘thihnain min ṭhen hma loh zawng’ tia tiamtu Rosangzuali hian ka hmangaih che," zak chung chunga ka sawi chuan, "Min rinna chin apiangah ka rinawmna i hmu ang, min rin loh avanga rinawm lo tur ka ni lo a, min rin êm avanga rinawm chawp tur lah ka ni hek lo; ka hmangaihna che hian rinawmna a keng tel tih min hriatsak dawn nia," a ti ta a. Ramengmawia mitmeng thim mâka min hmangaihna lo lang chhuak chu ka chhiar thiam ve.

Inngaihzawn rei hi inneih nghehna a ni hran lo a, inzui rei hi inneih ngei ngeina pawh a ni hek lo. Kan ta tur dik tak erawh chu min chuhpuitu awm miah lovin chung lam remruatna hnuaiah a lo awm reng zawk a lo ni.

Ramengmawia, ka pasal tui taka muhil sâk sâk chu ngun zet hian ka en a, ka mizia leh mi min sawinaah buai lova min rin tlat vâng zawkin nupa kan lo ni ta chu a ni a, kum kha leh chen ka lo zui; Rammuana erawh chu zu hmunah tâlin dam lai hremhmunah a chêng mêk thung.

Inrin tawnna hian hmangaihna dik a lo pâr chhuahtîr zawk a ni. Ka pa in liau liau, tuna ka nu te luah lai hi ka hmingin an dah tawh a, an laka ka lungawi lohna pawh ka pasal rilru dam leh tluang zet vangin ka pawm thiam ve thei ta. 

Aizawla kan inpuiah erawh chuan ka nau neih hmaa phei ve hman hrâm kan tum a, ka pasala nu leh pa pawhin min thlahlelin an tu hmasa ber hmuh an châk kher mai, phone call-in ka hriselna chungchang min zâwt sek bawk. Damdawi leh ei tur \ha min thawn âwl lo va, ka vanduai aleiah mi vannei ber ka ni lawi si.

“Hei, muhil tawh rawh...” in let thak paha ka pasalin min biak chuan, amah si chêtin ka kuah a, ka thlah phal ngai dawn lo tih ka hria.

Ka rin ngam, ka mawi lohna leh ka mualphona min hliahkhuhtu, Ramengmawia kuah chial chung hian, “Rin loh deuhin, ka rin i ang lawi si!” tia nui hakin ka maimitchhing ta daih a. 

Mitchhing chunga ka hmuh theih loh khawvel thar chu min hmuhtir ta a ni.

[ṬHUAM 5] 

-B®®

B+>[BeckirafARenthleI]<+®®